Skip to main content

Неформална корпоративна култура - клуч до успехот


Компаниите во Македонија (а веројатно и на Балканот) се карактеристични по хиерархиска организациска структура и традиционална корпоративна култура. Што значи ова? Вообичаено во организациската структура има многу раководни нивоа, различни менаџерски структури, бирократија и шефување. Целта на компаниите е профит, наместо задоволни клиенти, задоволни вработени, општествено добро. Од друга страна, вработените ја следат  организациската структура на компанијата и нивна главна цел е да стигнат повисоко во хиерархијата, наместо да го дадат целиот свој перформанс и да бидат лидери без титула. Поволностите и мотивациите што вработените ги добиваат се минимални; оние компании што можат да си дозволат, дел од вработените ги мотивираат со минимални годишни бонуси, а останатите компании во неможност да си дозволат таков луксуз, не прават ништо. Но, во тешки периоди на криза, кога компаниите се финансиски притиснати, овие бонуси скоро и да исчезнуваат. Вработените се се` понезадоволни, притиснати, работат под стрес, нарушени меѓучовечки односи и интриги. Во такви услови, не само што не може да го дадат својот максимум, туку веројатно и одбиваат да се вложат - немаат мотив, а со тоа и основната цел на компаниите (профит) не може да се постигне. Оттука, потребно е компаниите сериозно да размислуваат за воведување нова корпоративна култура и хиерархија и поставување други цели покрај профитот.




Една успешна приказна за практикување неформална корпоративна култура е компанијата Гугл, која на сите ни е добро позната. Гугл  е мултинационална компанија со 34000 вработени (а започнала со само 3), основана во 1998 година, лидер во информатичката технологија и водечки интернет провајдер. Нивната стратегија е да ги привлечат најпаметните “умови” во нивната компанија и да имаат најзадоволни клиенти. Но, за да го постигнат тоа практикуваат неформална корпоративна култура. Слоганот на нивната корпоративна култура и стратегија е “Не биди зол”, што го одразува третманот кон нивните корисници и вработени. Тоа е слоган за обезбедување на најдобрите производи и услуги на корисниците, со истовремено негување на меѓусебна почит и доверба помеѓу вработените. Нивната статегија ја исполнуваат преку постојано поттикнување креативност, тимска работа и инвентивност на вработените. За да можат вработените да го дадат својот максимум, Гугл ги третира како свои клиенти. Во нивната стратегија, тие се фокусираат на сите аспекти за тоа вработените да бидат задоволни: работната атмосфера и комфор, потребните обуки за работната позиција и професионален развој, слобода за размислување, искажување на своите ставови без да бидат укорени или исмеани, слобода за креативност и иновативност, па до најразлични финансиски бенефити. Вработените во Гугл го даваат максимумот од себе за компанијата, взаемно се почитуваат и си помагаат на проектите, се доживуваат како семејство, а стапката на вработени кои си заминуваат е минимална (иако конкуренцијата е висока). Ваквата корпоративна култура и` овозможи на компанијата да биде лидер во својата индустрија со креативни производи но и со профит, а според магазинот Fortune и институтот “The Best Company to Work For” неколку години по ред е најдобра компанија за работа.

Македонските компании веројатно не можат да си ги дозволат финансиските бенефити кои Гугл им ги овозможува на вработените. Но, и Гугл не бил отсекогаш финансиски толку моќен, туку од самиот почеток ја практикувал неформалната корпоративна култура. Во услови на економска криза, ликвидносни проблеми и финансиски потешкотии, македонските компании може да промовираат и поттикнуваат култура на почитување на вработените, тимска работа, иновативност и креативност. Исто така, пожелно е да се намали високата хиерархиската структура: водачи да бидат мал број луѓе, а останатите да бидат лидери без титула. Ваквата култура ќе го промени и чуството за припадност на вработените кон компанијата, па и нивниот мотив ќе порасне. Успесите и целите (профит, но и задоволни клиенти и вработени) сигурно нема да изостанат. 


Благица Петрески, докторант
Главен Економист во "Finance Think" 

Comments

Popular posts from this blog

Што потоа?

Меѓународните институции веќе излегоа со проекции за македонската економија. Светска Банка предвидува пад на економската активност од 0,4%, додека Меѓународниот Монетарен Фонд проектира пад од 4% за 2020 година. Finance Think проектира вкупен економски пад за 2020 година од -3.8%.  Извор: Finance Think Иако постојат низа неизвесности, две работи се сигурни: 1) економијата ќе искуси рецесија, и 2) економските текови нема да бидат исти по корона-кризата. Последиците од Ковид- 19 ќе ги погодат сите: Домашните компании, ќе страдаат поради ограничена побарувачка од граѓаните која во моментов е сведена на храна и лекови. Компаниите чии производи/услуги не се во оваа група основни производи искусуваат голем шок на побарувачката за нивните производи. Дел од компаниите нема да ја преживеат оваа криза. Странските инвестиции во земјата кои се дел од глобалните синџири на добавување,  веројатно ќе се соочат со потешкотија да набават инпути за производство, а од друга страна

Пандемиската инфлаторна сага

  Во последните неколку недели, нагорните движења на цените на одредени производи ги вознемирија граѓаните создавајќи перцепција дека земјата се движи по инфлаторна спирала. Стравот од „прегревање“ на економијата и инфлација не е присутен само кај граѓаните, туку и кај економските експерти кои внимателно го интерпретираат потенцијалниот ефект врз инфлацијата од фискалниот стимулус даден во текот на пандемијата во најголем дел од земјите. Сепак, разградувањето на сложувалката од фактори кои доведоа до притисок врз цените во овој период може да го намали стравот од долгорочна инфлација. Со оглед на самата природа на пандемискиот шок и создадената неизвесност, очекувани се привремени движења во генералното ниво на цени. Постојат најмалку пет фактори за зголемената варијабилност на инфлацијата во овој период. Прво , цените на горивата искусија значајни   циклични движења во текот на пандемијата каде до април 2020 имаа значаен пад и потоа враќање на предпандемиското ниво со нагорен тренд

Кога економијата е жртва на политиката

Политичката криза трае веќе една година. Проекциите за економскиот раст за минатата година беа надолно ревидирани од сите релевантни институции (ММФ; Светска Банка, НБРМ). За изненадување, годината ја завршивме со раст повисок од ревидираните проекции. И помисливме дека домашните бизнисмени се пожилави од тоа што сме процениле, а кризата ги зајакнала. Сепак, повисокиот раст се должеше на зголемената државна интервенција а бизнис секторот ги почуствува негативните последици. Политичката криза го загуши бизнис секторот и економијата во Македонија. Истражувањата во светот покажуваат дека политичката нестабилност го намалува економскиот раст. Дека оваа нестабилност се одрази врз економските активности на бизнисот во Македонија може да се забележи и од учеството на бизнис секторот во економскиот раст (графикон еден). Според податоците на Државниот завод за статистика (ДЗС), евидентно е дека економскиот раст во минатата година беше поттикнат од државните инвестиции, главно во градежништ